Rusların ukraynalılara “sevgi” bəyanları xüsusilə nonsensdir
Rusiya Təhlükəsizlik Şurasının katibi Nikolay Patruşev deyib ki, “Moskva Kiyevlə müharibə etmir”, hazırkı toqquşma “Qərbin ukraynalıların əli ilə Rusiyaya müqavimət göstərmək cəhdidir”. Prinsipcə, bu ifadədən sonra cənab Patruşevin rusların əqli qabiliyyətlərini necə qiymətləndirdiyi barədə birmənalı nəticə çıxarmaq olar. Axı o, ilk növbədə onlara müraciət etdi. Bununla belə, mən Rusiya Federasiyası Təhlükəsizlik Şurasının rəhbərindən sitat gətirməyə davam etməyi vacib hesab edirəm.
“Ukraynadakı hadisələr Moskva ilə Kiyev arasında toqquşma deyil, bu, NATO, hər şeydən əvvəl ABŞ və İngiltərənin Rusiya ilə hərbi qarşıdurmasıdır. Birbaşa təmasdan qorxan NATO təlimatçıları ukraynalı oğlanları ölümə sürükləyirlər”, - deyə o bildirib.
Ancaq bu, hamısı deyildi. Patruşev əlavə edib ki, “xüsusi hərbi əməliyyatın köməyi ilə Rusiya öz regionlarını işğaldan azad edir və Qərbin qardaş Ukrayna xalqını məhv etmək üçün apardığı qanlı təcrübəyə son qoymalıdır”.
"Biz Ukrayna ilə müharibə aparmırıq, çünki biz sadə ukraynalılara sadəcə nifrət edə bilmərik", - deyə Patruşev söyləyib.
Bunu bir çox Qərb analitiklərinin Ukraynadakı hazırkı müharibənin əsas təhrikçilərindən biri adlandırdığı şəxs deyir. Britaniyanın “The Times” nəşri xüsusilə, Rusiya Təhlükəsizlik Şurasının katibi Nikolay Patruşev və FSB direktoru Aleksandr Bortnikovun Ukraynada genişmiqyaslı müharibənin ruhlandırıcıları olduqlarının yazıb. “The Times” jurnalist Ouen Metyusun hələ nəşr olunmamış kitabına istinad edir.
Məqalədə deyilir ki, məhz Bortnikov və Patruşev Putini Kremldə dedikləri kimi Ukraynaya qarşı qabaqlayıcı zərbə vurmağa inandırıblar. Guya o zərbə Rusiyanı Qərbdən gələn strateji təhlükədən xilas etməli idi. Və tammiqyaslı müharibəyə başlamaq qərarının özü çoxları üçün, hətta Putinin yaxın ətrafı üçün sürpriz olsa da, buna baxmayaraq, əvvəlcədən planlaşdırılıb. “The Times” yazır ki, Rusiya prezidenti 2021-ci ilin yayında müharibəyə başlamaq qərarına gəlmişdi.
Beləliklə, istənilən rus yalanı asanlıqla və sadə şəkildə ifşa olunur. Amma məsələ ondadır ki, Patruşev sadəcə olaraq həqiqəti deyə bilmir - o cümlədən oğlu Dmitri Patruşevə görə. Rusiyanın hazırkı kənd təsərrüfatı naziri olan oğu Patruşev Vladimir Putinin Prezident vəzifəsindən getməsi halında Rusiya Prezidenti postuna iddiaçılardan ola bilər. Ən azı, bu barədə siyasi analitiklərə və Nikolay Patruşevə yaxın həmsöhbətə istinadən “The Washington Post” qəzeti ötən ilin sonunda yazmışdı.
Cəmi 45 yaşı olan Dmitri Patruşevin Rusiya hökumətində nəsil dəyişikliyini təmsil edə biləcəyi iddia edilirdi. Kənd Təsərrüfatı Nazirliyinin rəhbərinin atasına yaxın mənbə həmin vaxt WP-yə deyib: "O, bir günə Baş nazir ola bilər, ertəsi gün isə Prezident ola bilər". Qəzetin həmsöhbəti qeyd edib ki, Patruşev “bir neçə dil bilir”, “gəncdir” və “müharibədə iştirak etməyib”.
Amma onun "müharibədə iştirak etməyib" ifadəsi kifayət qədər mübahisəli bir ifadədir. Birbaşa - bəli, o, Ukrayna çöllərində olmayıb, ukraynalılara atəş açmayıb. Lakin o, müharibənin təşəbbüskarlarından, alovlandırıcılarından biri olanın oğludur. Ona görə də baş verənlərə görə haqq-hesabı təkcə ondan yox, bütün Patruşevlərdən soruşacaqlar. Bundan əlavə, başa düşmək lazımdır ki, Rusiya Federasiyası Təhlükəsizlik Şurasının rəhbəri niyə indi Rusiya hakimiyyətinin günahını Qərbin üzərinə atır.
Onun üçün, eləcə də bütün Rusiya hökuməti üçün həmvətənlərini “biz döyüşmək məcburiyyətində qaldıq” fikrinə inandırmaq vacibdir. Baxmayaraq ki, əslində, bu, açıq bir yalandır. Rusiyanın məqsədi Ukraynanın ən böyük ərazilərini ələ keçirmək və saxlamaq idi və qalır. Heç bir Qərb ölkəsi Rusiya Federasiyasını Ukraynaya hücum etməyə məcbur etməyib. Əksinə, Qərb Krımın ilhaqını pislədi və bu, Kremlə açıq xəbərdarlıq oldu. Zəif, lakin aydın xəbərdarlıq.
Və məhz Qərbin xəbərdarlığının zəifliyi Kremli yanlış fikrə gətirib çıxardı ki, onlar indi bütün Ukraynanı işğal etməyə cəhd edirlər. Və bütün dünya xatırlayır ki, Rusiya Prezidenti Vladimir Putin ötən il fevralın 24-də “xüsusi hərbi əməliyyata” başlanıldığını elan edərək, bu hərbi-siyasi, qanlı avantüranın konkret məqsədlərini adlandırıb.
O, daha sonra bildirdi ki, Rusiya “səkkiz il ərzində Kiyev rejimi tərəfindən zorakılığa və soyqırımına məruz qalan insanları müdafiə etmək üçün” ayağa qalxıb və Rusiyanın iddia edilən zorakılığının və soyqırımının qarşısını almaq üçün “Ukraynanı demilitarlaşdırmaq və denazifikasiya etmək lazımdır”. Bunlar bəyan edilmiş məqsədlərdir.
Həmin məqsədlərin heç birinə çatmayıb. Ukrayna indi Rusiyanın genişmiqyaslı işğalının başlanması zamanı ilə müqayisədə daha yaxşı silahlanıb. Eyni zamanda, Rusiya ordusu artıq 111.000-dən çox hərbçini itirib, daha bir neçə yüz min yaralanıb, tankların, təyyarələrin və helikopterlərin itkiləri də böyükdür. Rusiya iqtisadiyyatı tənəzzül vəziyyətindədir. Rusiya Federasiyasını tərk edən vətəndaşların sayı artır. Onlar sadəcə olaraq ölkədən qaçırlar. Qaça bilməyənlər isə “top yeminə” çevrilmək qorxusunu hiss edirlər.
Bunun fonunda Patruşev müharibənin aşkar neqativ nəticələrini hansısa yolla azaltmaq, uğursuzluğuna haqq qazandırmaq üçün reallığa uyğun gəlməyən açıqlamalar verir. Solovyov və Simonyandan tutmuş Skabeyeva və Popova qədər bütün rus təbliğatçıları eyni melodiyanı çalırlar. Onlar rusları inandırmağa çalışırlar ki, müharibə qaçılmazdır, Rusiya az qala şəraitin qurbanı olub. Rusların ukraynalılara “sevgisi” ilə bağlı sözlər isə xüsusilə tsinizmdir.
Ukraynalılar bu “sevginin meyvələri”ni Buça, İrpen, Qostomeldə gördülər. Onun "meyvələri" Rusiya Federasiyasının dinc Ukrayna şəhərlərinə davam edən zərbələrindədir. Onun “meyvələri” Rusiyanın çox sadə bir addım atmaq istəməməsindədir - qoşunlarını Krım, Donetsk və Luqansk vilayətləri də daxil olmaqla bütün işğal olunmuş ərazilərdən və tam hərbi əməliyyata başladıqdan sonra Rusiyanın özünə “ilhaq etdiyi” Ukrayna torpaqlarından geri çəkilmək. Bu isə açıq-aşkar arqumentdir ki, buna qarşı Patruşev və onun kimi Rusiya Federasiyasının rəhbərliyində olan başqalarının əks arqumentləri yoxdur və ola da bilməz.