Peşəkar kloun: “Varlı ailələrin uşaqları harınlığından qarşısına çıxanı dağıdır, qaraçı uşaqlar isə görməmişliyindən”
Əksər şənliklərdə onlarla qarşılaşırıq. “Şurunburun”, “Zır-zır”, “Ceqquş”, “Zırrama”, “Cır-Cır” və başqa adlar ilə uşaqların sevimlisidirlər onlar. Söhbət klounlardan (məzhəkəçi, əyləndirən) gedir.
“Zır-zır” adlı ilə sevilən həmin klounlardan biri - ömrünün 15 ilini bu peşəyə həsr edən Ceyhun Abbasov AYNA-nın qonağı olub.
- Bu istedadı özünüzdə nə zaman və necə kəşf etdiniz?
- Bir restoranda aşpaz işləyirdim. 9 illik məktəbi bitirib bu sənətlə məşğul olurdum. Aşpaz işləyəndə də hamı ilə deyib-gülürdüm. Mənə deyirdilər ki, “sən incəsənət adamısan, get Mədəniyyət və İncəsənət Universitetinə qəbul ol”. Doğrusu, istəyirdim orada oxuyum. Gedib sənəd verim. Mənə dedilər ki, 11 illiyi bitirmədiyim üçün, gərək öncə Mədəni Maarif Texnikumunu bitirib sonra universitetə sənəd verim. Mən də Mədəni Maarif Texnikumuna daxil oldum. Orada oxuya-oxuya aşpaz da işləyirdim. Bir gün mənə qrup yoldaşım dedi ki, ona kloun işləmək təklifi gəlib. Amma onlara bir nəfər də lazımdır. Və mənə birlikdə kloun işləmək təklifi etdi. Mən də düşünmədən razılıq verdim. Etiraf edim ki, təklifi qəbul edəndə kloun olaraq nə etməli olduğumu bilmirdim. Bəlkə də ona görə “Zır-zır” uğurlu alındı. Çünki heç kimi təkrarlamadım, özüm oldum. İndiki klounların çoxu məni təkrarlayır.
- İlk gün çox həyəcan vardı?
- Nəinki həyəcan. İlk dəfə özümü qrimdə görəndə qorxmuşdum. İnsan güzgüyə baxır, amma güzgüdə tam fərqli insanı görür. Bu, ilk dəfələrdə qəribə hislər yaradır. O qədər utanırdım ki... İlk dəfə kloun kimi getdiyim məclisdə utandığımdan stolun altına girmişdim. Amma sonradan öyrəşdim, bu sənəti sevdim və daha çox təklif almağa başladım.
Təranə Xudabaxşiyeva